Boa constrictor constrictor

Wygląd:

Zasięg występowania:

Odmiany terytorialne:

• Boa brazylijski - odmiana cechująca się najczęściej jasnym ubarwieniem oraz kontrastowymi kolorami. Średnio osiąga 190cm do 220cm długości. W hodowlach bardzo rzadko spotykany ze względu na zakaz eksportu obowiązujący od 1987 roku.
• Boa surinamski - często uznawany za największą odmianę boa constrictor constrictor, jednak zwykle nie przekracza 3 metrów długości. Wyróżnia się wyraźną czerwoną barwą ogona oraz regularnym wzorem. 
  Istnieje także odmiana karłowata z rejonu Pokigron w Surinamie. Osobniki te nie osiągają więcej niż 190cm długości, charakteryzują się wyjątkowo pięknym ubarwieniem i wzorem.
• Boa peruwiański - przedstawiciele tej odmiany często osiągają pokaźne rozmiary, wzór na grzbiecie przybiera fomę klepsydr, a kolory są intensywne (z dużym udziałem żółtego).
• Boa trynidadzki - podobnie jak boa peruwiański może przekroczyć granicę trzech metrów długości, znany jest z wyjątkowo szybkiego wzrostu. Ubarwienie zwykle ciemne i stonowane, nierzadko z licznymi czarnymi plamami.
• Boa wenezuelski - praktycznie niespotykany w hodowlach ze względu na zakaz eksportu. Osobniki o zróżnicowanym ubarwieniu, raczej mniej kontrastowym, średnio osiągają od 1,70 do 2m długości.
• Boa kolumbijski - naukowcy wraz z hodowcami wciąż spierają się w kwesti rozdystrybuowania podgatunków constrictor i imperator na terenie Kolumbii. Niestety często te boa są niewłaściwie oznaczane, a następnie sprzedawane nieświadomym nabywcom. Prawdopodobnie niewielu hodowców posiada czyste Boa constrictor constrictor z Kolumbii, a na rynku dostępne są jedynie boa constrictor imperator z tego kraju. 
  Zostając jednak przy podgatunku constrictor - wyglądają podobnie do swoich peruwiańskich kuzynów, jednak udział zółtego koloru w ubarwieniu może być znacznie mniejszy. Średnio dorastają do 250 - 300cm.

Wielu hodowców wyróżnia także odmianę "Gujana", jednak w rzeczwyistości takie wyodrębnienie jest sztuczne, ponieważ odnosi się do zasięgu granic Gujany, a nie do naturalnych barier dzielących poszczególne populacje boa dusicieli. Osobniki z tego kraju nie różnią się od surinamskich przedstawicieli gatunku.