Albino T-
Mutacja: |
Pojedyncza mutacja |
Genetyka: |
Cecha recesywna |
Historia: |
Wyróżniamy dwie niekompatybilne ze sobą linie albinosów. Oznacza to, że jeśli zostaną one ze sobą skrzyżowane niestety nie uzyskamy albinosów, a jedynie normalnie ubarwione boa dusiciele, które będą heterozygotami na obydwa rodzaje albinizmu. Pierwsza linia należy do Petera Kahla, który w 1992r. (3 lata po pozyskaniu przez niego dwóch osobników męskich tej odmiany), uzyskał z dwóch heterozygot malutkie albinotyczne boaski. Druga linia powstała u Briana Sharpa w 1995r. czyli 4 lata po pozyskaniu przez niego albinotycznej samicy od importera z Florydy. Zanim jednak tak się stało Brian skrzyżował tę samicę z hetero- Uzyskano również CA T- Albino boa, ale jest to krzyżówka ze sparowania boa z Kolumbii oraz Meksyku. Jak dotąd nie znaleziono czystego albinosa w Ameryce Środkowej. |
Wygląd: |
Całkowity brak czarnego pigmentu (melaniny) wskutek nieobecności enzymu tyrozynazy (stąd tyrozynazo -) powoduje, że wężę te są amelanistyczne. Ciało przybiera jasne kolory - żółty z pomarańczowymi siodłami, które nabierają soczystych odcieni ku ogonowi zbliżając się do barw czerwieni. Linia Sharpa odznacza się dłuższym zatrzymywaniem kolorów. Oczy albinosów są czerwone, jednak źrenica odznacza się ciemniejszym odcieniem od tęczówki, która także zróżnicowana jest kolorystycznie. Specyficznym albinosem jest Coral Albino uzyskany przez selektywną hodowlę rozpoczętą w tym kierunku przez Petera Kahla. Wyróżniają go czerwone plamki na całym ciele, szczególnie jednak na głowie. Pierwsze Albino Pastel powstały u Jeffa Ronne'a. Zwykle mają na ciele więcej koloru czerwonego i pomarańczowego względem normalnych albinosów. Wyróżnia się także linię Lipstick Albino, która wywodzi się z wyselekcjonowanych, bardzo kontrastowych osobników Kahl albino. Osobniki z tej linii charakteryzują się większym nasyceniem czerwonej barwy, którą zachowują nawet po osiągnięciu dojrzałości. |