Terrarium

Oczywiste jest to, że nabywając jakiegokolwiek gada nie będziemy bezpośrednio dzielić z nim naszego pokoju. Wcześniej zatem musimy zadbać, aby miał on swoje własne „cztery kąty”. Możemy przy odrobinie wysiłku zbudować je sami lub kupić gotowe już terrarium. Te pierwsze jest na pewno lepszym rozwiązaniem jeśli potrzebujemy konstrukcji o dokładnie określonych rozmiarach. Zbiornik, w którym będzie żył nasz gad może być zbudowany z różnych tworzyw takich jak: drewno, tworzywa sztuczne (np. plastik), bądź szkło - każde z nich dobrze wyposażone i zabezpieczone może służyć wężom przez lata. Każde z nich ma plusy jak i minusy.

Najlepiej sprawdzają sie terraria z tworzyw sztucznych - są lekkie, szczelne oraz wytrzymałe. Niestety ich ceny są zazwyczaj bardzo wysokie.

Tańszym rozwiązaniem jest odpowiednio zabezpieczona przed wodą płyta meblowa. Można uczynić ją szczelną używając nietoksycznego silikonu na łączeniach płyt, a na dnie terrarium umieścić warstwę szkła lub tworzywa sztucznego. Dodatkowo wszystkie ściany wewnątrz można pomalować bezbarwnym, nietoksycznym, wodoodpornym lakierem. Ważne jest aby nie było żadnych dziur oraz wolnych krawędzi, dopiero wtedy terrarium jest solidnie zabezpieczone. Inaczej woda może spowodować wypaczanie drewna w postaci jego puchnięcia. Niestety takie terraria odznaczają się dużą wagą.

Szkło może być kolejnym rozwiązaniem - jest równie odporne na wodę jak tworzywa sztuczne, ale nie przemawia za nim jego ciężar, słaba odporność na uszkodzenia oraz dość wysoka cena.

Innym dość popularnym materiałem używanym do budowy terrariów jest płyta OSB, która jest najtańszym, ale także najmniej estetycznym rozwiązaniem. Zabezpieczenie zbiornika z płyt osb polega na tym samym, co płyty meblowej.

Czasami spotyka się akwaria "przerobione" na terraria, jednak należy unikać tego typu zbiorników, ponieważ trudno w nich utrzymać odpowiednie warunki dla węża, a dodatkowo są niewygodne w obsłudze.

Przed aranżacją terrarium należy zastanowić się czy ma ono przypominać wycinek biotopu naturalnego środowiska, w którym żyje wąż (terrarium środowiskowe) czy będzie to zbiornik bez wystroju, jedynie z niezbędnymi elementami w środku. Pierwsza możliwość jest z pewnością atrakcyjniejsza wizualnie, ale czy praktyczniejsza? Wielu hodowców jest zdania, że najlepsze terraria, to te minimalistyczne, w których podłoże zasępują ręczniki papierowe, a wystrój jest bardzo ograniczony. Rzeczywiście takie zbiorniki są najłatwiejsze w utrzymaniu, a ich obsługa jest wygodniejsza. 
Oczywiście można pokusić się o jak najwierniejsze odtworzenie warunków środowiska naturalnego i stworzenie terrarium biotopowego, które niewątpliwie będzie nie tylko wspniałym domem dla naszego podopiecznego (czy podopiecznych), ale także ozdobą pokoju czy mieszkania.

Częścią otwieraną/przesuwaną, przez którą doglądamy naszego boa jest zazwyczaj przednia szyba. Jest to najlepsze rozwiązanie, ponieważ wszystko, co robimy w środku odbywa się na tym samym poziomie, na którym jest wąż, co jest dużym plusem. Ponieważ chwytanie od góry może kojarzyć się wężom z atakiem, terraria otwierane właśnie od tej strony nie są najodpowiedniejsze.

Mimo różnych opinii wąż nie potrzebuje specjalnych akcesoriów (korzeni czy kamieni), aby zrzucić wylinkę. Bez ostrych/chropowatych elementów gad ten świetnie radzi sobie ze starym naskórkiem, wystarczy aby pamiętać o utrzymaniu odpowiedniej wilgotności w zbiorniku.

Wybierając miejsce, w którym powinno stać terrarium należy pamiętać o warunkach temperaturowych, a także bezpieczeństwie samego węża. Nie może to być obszar narażony na przeciągi. Nie powinno się też umieszczać terrarium bezpośrednio na podłodze. Należy pamiętać aby zabezpieczyć dostęp do terrarium przed dziećmi, a także zwierzętami domowymi jak psy lub koty.

Wielkość

Rozmiar powinien być wystarczająco duży, aby gad mógł się w nim swobodnie poruszać. Przyjmuje się, że długość terrarium powinna mieć minimum 1/2 długości węża, a szerokość 1/3 jego długości. Minimalna wysokość to 50cm. Choć boa dusiciele potrafią się wspinać to czynność tę wykonują zazwyczaj młode osobniki, starsze są mniej aktywne.

Młode najlepiej hodować w mniejszych pojemnikach stopniowo zmieniając ich wymiary względem rosnącego węża.  Trzeba pamiętać o zapewnieniu odpowiednich kryjówek, aby uniknąć narażania gada na stres.

Temperatura

W ciągu dnia temperatura powinna mieścić się w przedziale 26-32C, w nocy powinna spać do około 24C. Trzeba pamiętać o zapewnieniu tzw. wyspy ciepła dla naszego podopiecznego, czyli miejsca, w którym punktowo temperatura może dochodzić do 34C. Ważne, aby zwracać uwagę na odczyty termometrów, aby uniknąć zarówno wychłodzenia, jak i przegrzania - obydwa te zjawiska mogą być niebezpieczne dla gada.

Aktualnie na rynku jest dostępnych wiele rodzajów kabli oraz mat grzewczych, dzięki którym można zapewnić odpowiednią temperaturę w terrarium, wydaje się jednak, że przewody są bardziej wytrzymałe i praktyczne. Alternatywą jest promiennik lub żarówka (ta dodatkowo służy za oświetlenie). Trzeba mieć świadomość, że taki typ ogrzewania szybciej przesusza powietrze, przez co wymagane jest dodatkowe zraszanie zbiornika.  Wszystkie te elementy powinny być tak umieszczone i zabezpieczone, aby wąż nie miał z nimi bezpośredniego kontaktu.

Dobrym rozwiązaniem jest kupno termoregulatora, który będzie nam wskazywał obecną temperaturę z dużą dokładnością. Nigdy nie należy ufać do końca urządzeniom elektrycznym i co kilka dni należy sprawdzać temperaturę w inny sposób np. używając dobrze wyskalowanego termometru pokojowego.

Wilgotność

Stan nasycenia powietrza wodą powinien utrzymywać się na poziomie 60% - 70%, co jest odpowiednie dla chłodniejszych miesięcy, natomiast w okresie letnim może sięgać do 80%. Podstawą w terrarium jest spory pojemnik z wodą, który umieszczony w pobliżu źródła ciepła efektywnie podnosi wilgotność. Terrarium można także spryskiwać ręcznie lub użyć dostępnych na rynku nawilżaczy. Żywe rośliny także są pewnym rozwiązaniem, jednak w przypadku dużych boa mogą zostać bardzo szybko zniszczone. Konstrukcja terrarium ma kluczowe znaczenie  w utrzymywaniu odpowiedniej wilgotności, dlatego należy pamiętać o właściwej wentylacji zaplanowanej tak, aby zachodziła cyrkulacja powietrza, bez niepotrzebnych strat ciepła czy wilgotności. Zarówno przesuszenie, jak i zbyt duża wilgotność mogą przyczynić się do problemów ze zdrowiem węża.

Wentylacja

Sprawdzonym rozwiązaniem są kratki wentylacyjne lub wywiercone specjalnie dziury przynajmniej w dwóch miejscach, aby ten mały lecz wystarczający dopływ świeżego powietrza był zapewniony.

Oświetlenie

Optymalnym rozwiązaniem jest zapewnienie wężowi takiego cyklu oświetlenia w ciągu doby jaki jest w jego naturalnym środowisku czyli 12 godzin dnia oraz 12 godzin nocy. Oczywiście w zimie naturalnie dzień się skraca, zaś noc wydłuża.  O ile ciemność dla boa nie jest niczym strasznym to już zbyt długi dzień (oświetlenie) może go stresować. Boa nie potrzebuje specjalnych lamp emitujących promienie ultrafioletowe, ponieważ wszyskie potrzebne składniki odżywcze pobiera z pokarmu. Nadają się tu zwykłe żarówki. Światło może też być pomocne do zwiększenia temperatury w pomieszczeniu hodowlanym lub do rozjaśnienia terrarium dla lepszej obserwacji węża. Wielu hodowców uważa, że w dostatecznie oświetlonym pomieszczeniu hodowlanym (okna) nie ma konieczności stosowania dodatkowych źródeł światła.

Podłoże

Podłoże jest bardzo ważnym elementem mikrośrodowiska w terrarium. Jego obecność zapewnia zwierzętom warunki dopasowane do ich potrzeb. Rodzaj podłoża i jego właśiwości absorbcyjne może pomóc w utrzymaniu wskazanej wilgotności. Rynek oferuje wiele produktów nadających się świetnie do terrarium z boa. Najczęściej używane podłoże to: włókno kokosowe, kora, drewienka bukowe, chips kokosowy oraz ręczniki papierowe i gazety. Wszystkie te podłoża nadają się dla węża. Są nieszkodliwe jeśli utrzymujemy je w prawidłowy sposób (higiena). Jedynym minusem naturalnych podłoży (czyli bez dwóch ostatnich) jest możliwość połknięcia ich części wraz z pokarmem podczas karmienia. Prawdopodobieństwo zablokowania się w przewodzie pokarmowym jest niewielkie jednak w miarę możliwości powinno się unikać takich sytuacji. Choć mało atrakcyjne, dobrze sprawdzają się papierowe ręczniki lub gazety (tylko czarno-białe) - łatwo usunąć z nich odchody i zastąpić nowymi warstwami podłoża. Czasem węże, szczególnie małe kopią w podłożu i wchodzą pod nie zostawiając najczęściej tylko wystającą głowę. Warstwa podłoża o dwukrotnej średnicy węża wystarcza by gad się zakopał.

Ścianki strukturalne

Ładnie wykonane i wkomponowane ścianki strukturalne mogą nadać terrarium niezwykłego uroku. Materiały jakie możemy użyć do zbudowania takiej ścianki to: korek prasowany lub dłubany, zaprawa klejowa połączona z pigmentem, pianka poliuretanowa, przyklejone skałki, kamienie lub różne formy drewna. Elementy, które są formowane, koniecznie muszą najpierw wyschnąć i nabrać swej ostatecznej postaci, aby gady mogły przebywać w ich otoczeniu. Nieodpowiednio skonstruowane ścianki, zbyt ostre mogą powodować skaleczenia lub ścieranie pyska i doprowadzić wówczas do infekcji. Nawet jeśli wąż wyzdrowieje, zniekształcenia mogą pozostać. Łuski nie odrosną, a jedynie stan może się polepszyć z każdą kolejną wylinką. Czasami poważniejsze otarcia mogą nawet spowodować złośliwy nowotwór, który będzie postępował. Zwróćmy na to uwagę, ponieważ gady te potrafią zetrzeć sobie pysk w kilka godzin.

Rack-system

Kolejnym, coraz bardziej popularnym sposobem ulokowania węży w jest tzw. rack system czyli tzw. szufladkowy system przetrzymywania gadów w pojemnikach z tworzyw sztucznych (np. polipropylen, plastik). Pomysł ten prawdopodobnie zrodził się w Stanach Zjednoczonych i zawitał do Polski kilka lat temu. Opinie są podzielone, dlatego warto przyjrzeć się zarówno zaletom, jak i wadom takiego rozwiązania.

Negatywną stroną niewątpliwie jest rozmiar. Pojemniki te najczęściej nie są dłuższe niż 100cm i wyższe niż 20cm, co wiąże się z niewielką przestrzenią życiową dorosłego węża oraz ograniczoną możliwością doglądania go, ponieważ część pojemników jest nieprzeźroczysta. Wizualnie nie ma sensu porównywać rack'u do terrarium - nawet ładnie zbudowany nadal niestety przypomina regał z pojemnikami na ubranie.

Zalet jest na szczęście więcej. Główną i chyba najważniejszą jest niezwykła sterylność oraz kontrola i możliwość utrzymania odpowiednich warunków środowiskowych jakich wymaga boa dusiciel. Wewnątrz takiego zbiornika zazwyczaj znajduje się podłoże w postaci gazet lub ręczników papierowych oraz pojemnik z wodą. Łatwiej jest tu dostrzec takie szkodniki jak roztocza. Prostsza jest również obsługa - sprzątanie w najgorszym wypadku polega na wysunięciu pojemnika i umyciu go bez obawy, że jakieś brudy zachowały się w zakamarkach. Podstawą do myślenia, że taki sposób trzymania gadów jest również właściwy mogą posłużyć liczne przykłady zadowolonych hodowców z całego świata. Węże rozmnażane są u nich bez problemów. Często czynnikiem, przez który decydujemy się na zakup/budowę rack'u jest posiadanie zbyt małej przestrzeni dla gadów lub zbyt dużej ich ilości, a czasem jednego i drugiego naraz.

Niezależnie od zastosowanych rozwiązań, zawsze na pierwszym miejscu należy stawiać dobro gada i konieczność zapewnienia mu jak najlepszych warunków.